මෙත්මා ඇන්ටි (වල් කතා 51)

මෙත්මා ඇන්ටි  

අපේ ගෙවල් ලඟ බණ ගෙදරක උදව්වට මට යන්න වුණා. අම්මාගෙ හොඳම යාලුවා මෙත්මා ඇන්ටි. එයාලගෙ ගෙදර මටත් සුපුරුදු තැනක්. ගිය වෙලාවෙ ඉඳලා පුංචි පුංචි වැඩ වලට උදව් වුණා. බණ දේශනාව පටන් ගන්නවාත් එක්කම මම කට්ටියව මඟ හැරලා ගෙයි පිටිපස්ස පැත්තට වෙලා හිටියා. මෙත්මා ඇන්ටි ඇවිත් මට කතා කලා ස්ටෝරැ කාමරේ තියෙන කෙසෙල් කැන ගේන්න යන් කියලා. අතුරුපස වලට තව වෙලාව තිබුණත් මටත් කරන්න වැඩක් නැති නිසා ඇන්ටිට ඉස්සර වෙන්න දීලා මං පිටුපසින් එයත් එක්ක යන්න පිටත් වුණා. මහගෙදරට යාබදවමයි ස්ටෝරැ කාමරේ තියෙන්නෙ. වැඩි දුරක් නැති වුණත් එයා ගමන් කරන විදිය දැක්කම මට අමුතු ආසාවක් හිතුනා. මෙත්මා ඇන්ටි ලයිට් එකත් දාලා කාමරයට ඇතුල් වුණා. කොනක එල්ලලා තිබ්බ කෙසෙල් කැන මං දැක්කා. එයා මට ඉස්සෙල්ලා ඒක ගන්න උත්සාහ කරනවා. මමත් එකපාර ඉදිරිපත් නොවී එයා පිටුපසින් ටිකක් ලංවුණා. හිතේ තියෙන ආසාවට වඩා බය වැඩියි. මොනවා වුණත් අම්මට කිව්වොත් මගෙ පටි රෝල්. හිත හිත ඉන්නත් වැඩි වෙලාවක් නෑ. දෙපාරක් නොහිතා... කෝ ඉන්න මං ගන්නම්කෝ කියාගෙන මං තවත් එයාට ලංවුණා. එයත් අමුත්තක් නොපෙන්වා ඒත් තවම උත්සාහ කරන්නෙ ඒක ගන්නයි. ඕන දෙයක් වෙච්චදෙන් කියලා මං එයාගෙ ඉණ වටේ අත් යවලා අල්ලගත්තා. එයා හොඳටම ගැස්සුනා. ඒක මගෙ අත් වලට දැනුනා. ඒත් මං අත ලිහිල් නොකරම තවත් එයාට ලංවුණා. එතකොට නම් එයා , මොනාද දිනිල් කරන්නෙ? කවුරුත් ආවොත්? කිව්වා. ඒ පිලිතුර මට සෑහුණා. මමත් ක්ෂණිකව එයාව තේරුම් ගත්තා. කවුරුත් දන්නෙ නෑ අපි මෙතන කියලා හැබැයි මෙත්මා ඇන්ටි අම්මට නම් දැනගන්න තියන්න එපා. අනේ දිනිල්... ඒත්. 

ඒ අවසරයෙන් මං එයාව මගේ පැත්තට හරවාගත්තා. වැඩි ආයාසයක් නැතිවම එයත් අවනත වුණා හරියටම බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියා වගේ. වයස 48ක් වුණාට පපුව නම් තවම අලුතින් බැපු කෙල්ලෙක්ගෙ වගේ. සුදු blouse එක, විනිවිද පේන සාය, badge colour bra එක විතරක් නෙවී රෝස පාට panty එකත් මං ඉක්මනටම අයින් කලේ එයාට හිතන්නවත් වෙලාවක් නොදී. මගෙ shirt එකයි Denim එකයි මංම අයින් කලේ තවත් වෙලාව ඉතිරි කරගන්නයි. ඊට පස්සෙ අපි අපේ ලොවේ තනිවුණා. ඒ විස්තර හිතාගන්න පුළුවන්නෙ ඉතින්... පස්සෙ ඇඳුම් ටිකත් ආයෙත් ඇඳගෙන කෙසෙල් කැනත් අරන් එයාලගෙ මහගෙදරට ගියා. හැබැයි එයා අම්මට කිව්වෙ නම් නෑ. ඒත් තවමත් ඉඩ ලැබෙන වෙලාවට මෙත්මා ඇන්ටිව බලන්න මං යනවා...